اخبار داغ :

شب اشک و لبخند «رضا یزدانی»

موسیقی پارس- سام شرف زاده:  از ابتدا می دانستم نوشتن گزارش این شب راحت نخواهد بود و سعی کردم به شکلی از این کنسرت عکاسی کنم که گزارش مکمل عکس ها باشد ومخاطب با دیدن تصاویر بفهمد در این اجرا چه گذشته است. نوزدهم مهرماه شب خاصی برای هواداران رضا یزدانی بود چرا که یکی از متفاوت ترین کنسرت های این خواننده در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی در دو سانس اجرا شد.

 

در این کنسرت آثار خاطره انگیز یزدانی روی لب ها زمزمه می شد. « پرنده بی پرنده» و « یکی در میون » را می توان پررنگ ترینِ این قطعات دانست و ناگفته نماند در بخش آنپلاگد کنسرت، رضا یزدانی و گروهش قطعه « شک می کنم » را اجرا کردند که با استقبال خوبی از طرف حاضرین در سالن رو به رو شد و نکته قابل ذکر دیگر در خصوص این قطعه، اشک های محمد خرمی نژاد هنگام اجرا بود.

 

تعداد خواننده هایی که به طراحی صحنه کنسرت اهمیت می دهند متاسفانه از تعداد انگشتان یک دست کمتر است. یزدانی بار دیگر ثابت کرد به مخاطب خود احترام می گذارد و از حلقه خواننده هایی که سرسری از طراحی صحنه می گذرند دور است. آنچه در این گزارش نمی گنجد، بیان احساس هواداران یزدانی بود که برخلاف خیلی از خواننده های معروف و مشهور حال حاضر، هوادارانش را تنها دهه هفتادی ها تشکیل نمی دهند!

 

رضا یزدانی پارت اول را تمام کرده بود و قبل از رفتن به پشت صحنه، ویدئویی روی ال ای دی های سالن پخش شد که در قدم اول، تصویر علی اوجی بود که از رضا یزدانی می خواست صحنه را ترک نکند. در این ویدئو گروه رضا یزدانی تولدش را تبریک گفتند و رضا یزدانی با عنوان این مطلب که از این ویدئو بی خبر است، مغلوب احساسات خود شد و با دو دست اشک هایش را پاک می کرد.

 

تهیه کننده این کنسرت حسام حسینی است که به همت شرکت رویال هنر پارس به مدیریت مجید عبدی برگزار شد و گفتنی است علی اوجی مثل همیشه به عنوان مدیر برنامه در کنار رضا یزدانی حضور داشت. جا دارد از گروه هنری 17، روابط عمومی این کنسرت برای همکاری خوبشان با عکاسان و خبرنگاران تشکر کرد.

 

در ادامه مشغول تماشای عکس های این کنسرت شوید.

 

 

منبع: اختصاصی موسیقی پارس

    دیدگاه های شما

  1. saeid گفت:

    ناموسا کی اینو خواننده کرده؟؟؟

  2. فرامرز گفت:

    صداهايي مثل يزداني و چاووشي كه خارج از تعاريف كهنه و پوسيده از يك خواننده است، صداي دردها، زخمها، بغض ها و حرفهايي است كه سالهاست در سينه حبس مانده…………….