پروژه «آنگاه نگاه گاه آه» علی قمصری تمدید شد

موسیقی پارس_شهرزاد جعفری: اجرای پروژه «آنگاه نگاه گاه آه» علی قمصری، نوازنده تار و آهنگساز ایرانی، بار دیگر برای تاریخ 16 دی ماه تمدید شد و این برنامه با همراهی گروه «همنوازان حصار» در تالار وحدت تهران برگزار خواهد شد. تاریخ برگزاری پروژه آنگاه نگاه گاه آه در ابتدا دوم و سوم دی ماه اعلام شده بود که به دلیل استقبال مخاطبان برای شب سوم تمدید شد. بهنام ابوالقاسم و هاله سیفی زاده هنرمندانی هستند که برای اجرا به پروژه علی قمصری اضافه شدند.

تازه ترین پروژه موسیقیایی علی قمصری در قالب تور کنسرت های «آنگاه نگاه گاه آه» که روایتی از جدیدترین ساخته های این آهنگساز می باشد، از تاریخ 8 آذر با اجرا در شهر رشت آغاز شده است و تا پایان دی ماه ادامه می بابد. علاقمندان جهت حضور در این برنامه می توانند از طریق سایت ایران کنسرت به نشانی www.iranconcert.com  اقدام به تهیه ی بلیت نمایند.

 پروژه «آنگاه نگاه گاه آه» با اجرای علی قمصری به عنوان نوازنده تار، بهادر صحت به عنوان خواننده و جمعی از نوازندگان مطرح کشورمان که گروه «همنوازان حصار» را تشکیل می دهند، به روی صحنه خواهد رفت. گفتنی است علی قمصری پیش از این نیز پروژه «شط رنج» را در تهران و شهر های مختلف اروپایی برگزار کرده بود.

این نوازنده تار با انتشار متنی در صفحه شخصی خود اعلام کرد که کنسرت های تهران با اجرای یک بخش جدید همراه خواهد بود. وی در صفحه اینستاگرامش نوشت: « بادی پرکاشن شاید یکی از بخش‌های متفاوت و جالب اجرای تازه ما در تهران باشد. یکی از حرف‌های تازه موسیقی قرن بیست، رهایی از وزن قید دیوارهای خط میزان‌های کلیشه‌ای بود. این رهایی که برای غرب  دستاوردی مدرن بود در سنت‌های کهن شرق از دیرباز وجود داشته. به همان شدت که شرق در حال بازنمایی دیروز غرب است، غرب در حال کشف شرق کهن است. ریتم‌های موسیقی جنوب، کرمانج، بلوچستان و … حکایت از نوعی رهایی دارند که حصار میزان نماها محدودشان نمی‌کند. ادوار ایقاعی موسیقی قدیم ایران نیز که امروز در موسیقی سنتی تکریه بیشتر از موسیقی خودمان معمول هستند نیز از همین رهایی حکایت دارند. بدن کوبی همراه با ارکستر که نمونه‌های بدوی آن در زمان ساسانیان کاربرد داشته و البته نمونه های پیشرفته ای در غرب از آن وجود دارد، برای من دو وجه کاربردی دارد. اول به رسمیت شناختن بدن به عنوان یک ساز کامل که نوازنده‌‌اش با به صدا درآوردن اجزایش، به بازکردن گره‌هایی که سالها در آن ایجاد شده می‌پردازد و دوم رهایی از قید ریتم‌هایی که در چارچوب میزان نماها خاک گرفته‌اند و دست و جسارتی برای بیرون کشیدنشان لازم است. به هر ترتیب از همراهان این بخش واقعا تشکر می‌کنم که ماه‌های زیادی است، بدون چشم‌داشت و بی‌دغدغه دیده شدن، تلاشی خالصانه در تمرین‌ها داشتند.»