گروه نایت ویش یک فانتزی ساز کوچک

تأسیس گروه نایت ویش و سبک موسیقایی

گروه نایت ویش با گذشت 23 سال از تأسیس خود راه طولانی را برای موفقیت طی کرده است. وقتی Tuomas Holopainen در سال 1966 بعد از نواختن کیبورد در گروه‌های متال مختلف. با بسیاری از دوستان خود کنار آتش نشسته بود. قطعه آکوستیک تجربه‌ای که در دوران حضور خود ارتش فنلاند نوشته بود را کاملاً به خاطر می‌آورد.

بعد از آن‌که اطمینان پیدا کرد دوست دارد در گروه جدید خود چه کاری انجام دهد. او فقط می‌بایست قطعات موزیک آکوستیک را با صدای واضح‌تر و در یک فضای اتمسفری متفاوت‌تر اجرا کند.

اولین قطعه برای تشکیل گروه

با قرار دادن او اولین قطعه ضبط شده گروهی به نام نایت ویش شکل گرفت. فلوت، سازهای گروه به ترتیب اضافه شد و گیتار الکتریک به جای آکوستیک آن اضافه شد.

پس از انتشار موزیک دموی اولیه، برای ضبط کردن اولین آلبوم، درامز به سازهای گروه نیز اضافه شد. به این ترتیب عناصر متال به سبک کاملاً تجربی به موزیک گروه اضافه شدند. در طی سال‌ها صدای نایت ویش این‌گونه شکل گرفت.

گروه تأثیر گذار سمفونیک متال

این گروه به عنوان شناخته‌ترین گروه موسیقی فنلاندی؛ عنوان برتر یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های سنفونیک متال را به یدک بکشد. در این راه طولانی که به مدت 23 سال شکل گرفته است، آلبوم Imaginaerum (ایمجینیریوم) که در سال 2011 منتشر شد، اگر بهترین و تحسین بر انگیز ترین آلبوم این گروه نباشد، قطعاً یکی از بهترین‌های آن‌ها بشمار می‌آید.

بررسی ترانه‌های آلبوم

شروع آلبوم با صدای کوک شدن یک ساعت کوکی، به آهستگی شروع می‌شود. اسب‌های سیرک با نت‌ها به آهستگی حرکت خود را آغاز می‌کنند در آخر دانه‌های برف می‌ریزند. این گونه Imaginaerum شروع می‌شود. صدایی گرم با زبان مادری شروع به خواندن می‌کند و فلوت قطعه را به رنگی جدید می‌آمیزد. یک زمستان جادویی شروع می‌شود.

Taikatalvi در زبان فنلاندی به معنای یک زمستان جادویی است. این قطعه به عنوان نخستین ترک آلبوم تنها موزیک با زبان فنلاندی است. فصلی که به شکل مکرر در کشور فنلاند وجود دارد و به شکل کامل تصویر از زمستان را به تصویر می‌کشد. ترک‌های این آلبوم همانند یک صحنه نمایش تئاتر اجراهای مختلفی را نشان می‌دهد. برای تصویر سازی دوئل بین شیطان و گایا، یا همان مادر زمین در اساطیر اسکاندیناوی الهام گرفته شده است.

آلبومی خاص که از سبک‌های دیگر الهام گرفته

موزیک جز نیز الهام گرفته است که در کلاب های دهه 30 آمریکا قطعاتی را ترکیب کرده است. قطعاتی نیز از دووم متال به صورت رگه‌ای در ترک Scaretale با متنی شبیه مرد شنی گروه متالیکا، داستان کابوس‌های کودکی را تصویر سازی می‌کند.

Last Ride of the Day بیانگر یکی از تصویرهای اصلی این آلبوم، ترن هوایی زندگی را نشان می‌دهد. قطعه بلند Song Of Myself با دکلمه‌ای طولانی که در پایان آن اضافه می‌شود، هدیه‌ای به روح والت ویتمن شاعر مورد علاقه توماس هالوپانین است.

این آلبوم با ترکی اینسترمنتال و همنام با آلبوم یعنی Imaginaerum تمام می‌شود. اثری که در آن با نواختن های موزیک در تمام قطعه به صورت گذرا با یک ارکسترا تیتراژ پایانی این آلبوم را می‌سازد.

کلمه جدید برای یک آلبوم

کلمه Imaginaerum ترکیبی از کلمه تصور کردن و ترن هوایی زندگی است. ترکیبی که به زیبایی بر کاور این آلبوم به تصویر کشیده شده است. گروه نایت ویش برای شکل دادن به تصاویر فانتزی مختلف در غالب موسیقی از عنصرهای متعددی الهام گرفته است.

از آثارهای موسیقی هانس زیمر ادی ون هیلن، پنترا و گروه‌های Paradise Lost و My Dying Bride تأثیر داشته است. همچنین الهاماتی خارج از موسیقی نیز به آن اضافه شده است به طور مثال از آثار تیم برتون و همچنین سالوادور دالی و کتاب‌های نیل گیمن به شکل ظریفی استفاده کرده است.